Mija dwadzieścia lat od śmierci Barbary Radziwiłłówny, ale Zygmunt August nie przestał kochać drugiej żony. Żałoba po niej i trzecie, nieudane małżeństwo powodują, że król nie widzi sensu życia dopóty, dopóki na jego drodze nie staje warszawska mieszczka. Barbara Giżanka, podsunięta królowi przez Mniszchów, daje mu nadzieję na szczęście, a kiedy rodzi córkę, król wierzy, że może także doczekać z nią syna. Gdy wkrótce umiera małżonka króla, Katarzyna Habsburżanka, dworzanie obawiają się, że Zygmunt August potajemnie poślubi Giżankę, tak jak wcześniej pojął za żonę Radziwiłłównę.